Bencilik
Bencilik (egoizm) günlük dilde, başkalarını dikkate
almadan yalnız kendini, kendi çıkarını düşünme anlamına gelen bir sözcüktür. Etik de ise insanın tüm eylemlerinin ben sevgisiyle belirlendiğini, ahlaklılığın da kendini koruma içgüdüsünün
dışa vurumundan başka bir şey olmadığını ileri süren öğretidir. Bencilik her
iki anlamıyla da evrensel bir ahlak yasası tanımaz.
Bencilik
öğretisinin temsilcisi olan İngiliz filozof Thomas Hobbes (1588-1679)'a göre
hayvanlar gibi insanları da içgüdüler yönetmektedir. İnsanı yönlendiren ve harekete geçiren iki
önemli içgüdü vardır. Bunlardan biri kendini sevme diğeri kendini
koruma içgüdüsüdür. Sevgi, nefret,
korku, umut gibi tutku ve coşkular buradan kaynaklanır. İnsan doğası gereği bencildir.
Her şeyde olduğu gibi ahlakta da egemen olan çıkardır. "Mutlak iyi",
"mutlak adalet", "evrensel ahlak yasası" uydurulmuş boş
sözlerdir. Hobbes için "İnsanın
iştah ve isteğinin konusu her ne ise onun kendisi adına ‘iyi’ diye adlandırdığı
şey odur."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder