Mantıkçı Görgücülük Nedir?

Mantıkçı Görgücülük Nedir?

Felsefeyi görgül dil çözümlemelerine indirgeyen yeni-olgucu görüş. 1920'lerde yeni-olguculuğun mantıkçı olguculuk akımından türeyen mantıkçı görgücülük (Dilimizde bu anlamda mantıki ampirizm, mantıksal ampirizm ya da mantıksal görgücülük deyimleri de kullanılmaktadır) özellikle Carnap, Reichenbach, Bergman, H. Feigl, Hempel ve Frank tarafından izlenmiştir. Mantıksal olguculuktan farkı, felsefeyi indirgedikleri dilin, kişisel deney dili yerine, bilimin görgül dilini (eş deyişle, duyularla algılanabilen fiziksel nesneleri dile getiren dili) kabul etmeleridir. Bununla beraber görgücülüğü öznel düşünceci acıdan yorumlamakta, kaynakları olan, mantıkçı olguculuktan ayrılmamışlardır. 

Bu anlayışa göre felsefenin kendine özgü bir konusu yoktur, görevi sadece dil'in mantıksal çözümünden ibarettir. İleri sürdüklerine göre matematik, mantığın bir dalıdır; ne var ki matematik de, mantık da önsel ve genelemeci ıralıdır. Bu arada, bütün idealist öğretiler gibi, tarihsel ve diyalektik maddecilik öğretisine de karşı çıkmaktan ve anamalcılık yararına savlar ileri sürmekten geri kalmazlar.