Friedrich Nietzsche (Fredrik Niçe, 1844-1900) 'nin amacı, var olan ahlâkı yıkıp üst insan ahlâkını
kurmaktır. Ona göre insanın aşılması gerekir. İnsan; eksiği olmayan, tamamlanmış bir varlık değildir. O, bugünün insanıyla geleceğin insanı arasında bir köprüdür. İnsanın sevilecek yanı da sadece bir geçişi temsil etmesidir. Sonuçta insan aşılarak üst insana ulaşılacaktır. Üst insan henüz doğmamıştır. İnsanlar onun öncüleridir.
Nietzsche'de enerji, akıl ve
gurur üst insanın nitelikleridir. O, tarihin gücüne karşı gelen, baş
kaldırandır. Tüm toplumsal değerleri yaratandır. Bu nedenle insan için iyi olmak
değil, güçlü olmak önemlidir.
Nietzsche'ye göre, Darwin'in
öğretisi türlerin kalıcı olmadığını, sürekli geliştiklerini, yaşama savaşında
güçsüzlerin göçüp gittiğini, güçlülerin kaldığını göstermiştir. Öyleyse,
ahlâkın amacı insanların eşitliği olamaz. Ancak güçlüler ayakta kalabildiğine
göre eşitsizlik doğaldır. Yığın kendisini feda ederek üst insanı beklemelidir.
O, her çeşit ahlâkî değerin üstündedir.
Nietzsche, çağının ahlâk sistemini kabul etmemiş ve onunla savaşmıştır. O, insanın yeni ahlâkî değerleri yaratması gerektiğini savunmuştur. İnsana iyi ve kötünün ne olduğunu açıklayacak otoriteler yoktur. İnsan yalnızdır. Bağlanacağı değerleri özgürce kendisi yaratmalıdır. Bu nedenle de evrensel bir ahlâk yasasından söz edilemez. Bu görüşleri, Nietzsche’nin acılı bir yaşam sürmesine neden olmuştur. "İnsanın, gülen tek hayvan oluşunun nedenini en iyi ben anladım galiba: Büyük işkenceyi en çok o çekiyor, o yüzden kahkahayı icat etmek zorunda kalmış." sözleriyle düşüncelerini dile getirmiştir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder