Taoculuk (Taoizm)

Taoculuk  (Taoizm)

"Varlık var mıdır?" sorusunu ''Yoktur." diye yanıtlayan öğretilerden biri de Taoculuk (Taoizm) tur. Dış dünyadaki varlıklar var olmasalar bile, gerçekten var olan bir varlıktan söz edilir. Bu Tao'dur. Taoculuk Çin'de yaklaşık M.Ö. 6. yüzyılda doğmuştur. Kurucusu Lao Tse (M.Ö. 570-485) adlı bir düşünürdür. Önceleri felsefi bir öğreti olan Taoculuk zamanla din şekline dönüşmüştür. Temel ilkeleri, günümüze kadar gelen “Çuang Tseu” adlı kitapta belirtilmiştir. Bu öğretiye göre Tao, evrenin düzenidir; bütün olayların kendisinden çıktığı sonsuz özdür. Gerçek, tüm çeşitliliğine karşın tektir. Olaylar dış görünüşlerden başka bir şey değildir. Her şey görecelidir (rölatiftir). Aldatıcı dünya varlıktan yoksundur.

Şu satırlar Taoculuğun varlık anlayışı hakkında bir fikir verebilir: Çuang Tseu adlı eserde, eserin kahramanı Çuang Tseu suda oynaşan balıkları görünce; “İşte balıkların eğlencesi” der. Karşısındaki ise şu itirazda bulunur; “Sen balık değilsin ki balığın neyle eğlendiğini hilesini”  Çuang Tseu de şöyle der: “ Sen de ben değilsin ki benim balıkların neyle eğlendiklerini bilmediğimi bilesin!”... “Eskiden ‘varoluş’ un birliği içinde başka varlıklarla kaynaşmış olduğumuza göre bu varlıkları da anlayabiliriz belki...”

Taoculuğun ana ilkesi şudur: Tao'ya, yani doğaya göre yaşamak ve onun yasalarıyla özdeşleşmek. Taoculuğa göre insan düşünce, esrime (vecd) ve sezgi yoluyla ilk gerçek olan Tao ile birleşebilir. Tao ile birleşen kişi ise aldatıcı dünyadan uzaklaşır ve ölümsüzlüğe kavuşur.