Eski
Mısırlılar büyüye ve büyücülere çok inanırlardı. Bazen büyücüleri tanrılarla
bir tuttukları da oluyordu. Büyüler onlara göre son derece doğal olaylardı.
Mitolojide de büyüler kendi yerlerini almıştı. Mısır Mitolojisi’nde geçen
öyküye göre, babası Güneş tanrısı Osiris’i öldüren Seth’den öç almak isteyen
Horus’un gözü, kavga sırasında aynı zamanda amcası olan karanlıklar ve
kötülükler tanrısı Seth tarafından parçalanır. Bilimlerin ve tıbbın kurucusu
olan Toth parçaları toplar ve gözü eski haline getirir. Ancak 1/64′lük parçası
eksiktir ve bu parça Toth’un büyü ve sihir gücü tarafından tamamlanır. Daha
sonra Horus’un bu gözünü simgeleyen hiyeroglif resim, uzak görüşlülüğün, beden
dokunulmazlığının ve sonsuz doğurganlığın simgesi olarak, gemi, araba mumya,
vazo gibi nazardan korunması gereken gereçlerin üzerine çizilmeye başlanmıştır.
Mısır’da
Kral (Firavun), bir Tanrıdır ve ülkenin diğer tanrıları ile arkadaşlık
edebilir. Mısır firavunları çoğunlukla zorba, baskıcı, savaşçı ve acımasız
kişilerdir. MÖ 14. yüzyılda başa geçmiş olan IV. Amenofis tek bir yaratıcıya
inanılması gerektiğini savunmuş ve bu yüzden Amen rahipleri tarafından
öldürülmüştür. Mısır’ın ilahi hükümetleri daimi ve değişmez niteliktedir. Bu
bağlamda en üstün Mısır tanrısının Güneş Tanrısı Ra olduğu düşünülür. Mısır’ın
arkaik dönemine baktığımızda farklı yerlerde farklı tanrıların önem kazanmış
oldukları görülmektedir. Heliopolis’de Ra, Memfis’de Ptah , Busiris’de Osiris
önemli tanrılar arasındadır. Mısırlılar için ölüm diye bir şey yoktur. Devamlı
olarak Osiris’ten (yarı-ölüm) Horus’a (yarı-yaşam) ve sonra tekrar Osiris’e bir
geçiş yaşanır. Bu yüzden Mısırlılar öldüklerinde tanrı-krallarını mumyalarlar
ve onlara günlük hayatta lazım olacak gıda ve içecek sağlarlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder