“Siyasi
bir zafer, kiraların artması, hastanızın iyileşmesi, sevgili bir dostun
dönüşü gibi sevindirici olaylar sizi neşelendirir; güzel günlerin’ yaklaştığına hükmedersiniz. Böyle
düşünmek yanlıştır. Küçük sevinçlere inanmayın. Size kendinizden başka
hiçbir şey mutluluk getiremez. Kendi inanışlarınızın zaferini görmenin dışında
bir mutluluk olamaz.”
Bir papazın oğlu olan Emerson, Boston’da doğdu. 14 yaşındayken Harvard
Üniversitesi’ne girdi. Bu okulu bitirdikten sonra bir yandan öğretmenlik
yaparak hayatını kazanırken, öte yandan ilahiyat öğrenimi yapıyordu.
1826’da babasının bağlı olduğu kilise/e papaz olarak .girdi. İşine çok
düşkün, içine kapanık bir kimse olduğu halde, kişisel özgürlüğe büyük
değer verdiğinden, kısa bir süre sonra, bu görevinden ayrıldı. 1832′ den
sonra öğretmenlik ve yazarlıkla uğraştı. Emerson
1833’te Avrupa’ya gitti, bu sırada Coleridge, Wordsworth ve Cariyle gibi
ünlü edebiyatçılarla görüşmek fırsatını buldu. 1835’te ikinci defa
evlenerek Amerika’ nın Massachusetts eyaletinde yerleşti. Burada komşuları
olan tanınmış Amerikalı yazarlardan Hawthorne’un, Thoreau’nun, Louisa May
Alcott’un üzerinde büyük etkisi oldu.
1836’da Emerson’un ilk eseri olan Nature (Tabiat) yayınlandı. Emerson bu
kitabında kişisel Özgürlük konusundaki düşüncelerini çok açık bir şekilde
anlatmıştır. Daha sonra, Essay (Denemeler)adı altında topladığı çalışmalarının ilk bölümü 1841’de, ikinci bölümü
de 1844’te yayınlandı. Böylece, Emerson çağının en başarılı yazarları
ve düşünürleri arasında yer aldı. , O sırada Amerika’nın New England
bölgesinde toplanmış bulunan idealist yazarlar, Transandantalizme dayanan
bir akım kurmuşlardı. Emerson kısa bir süre için bu edebi akımın organı
olan The Dial gazetesinin yazı işleri müdürlüğünü yaptı. 1847’de Emerson ilk olarak
şiirlerini yayınladı. Bunlar da denemeleri gibi onun hayatını ve
inanışlarını gösteren eserlerdir. Emerson’un
edebi hayatı 1870’te sıhhatinin bozulmasıyla sona erdi. Son yıllarını
evinde dinlenmekle geçirdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder