Arjantinli ünlü golfçü Robert de
Vincenzo, yine bir turnuvayı kazanmış, ödülünü alıp kameralara poz vermiş ve
kulüp binasına gidip oradan ayrılmak üzere hazırlanmıştı. Bir süre sonra
binadan çıkıp otoparktaki arabasına yürürken yanına bir kadın yaklaştı. Kadın,
başarısını kutladıktan sonra ona çocuğunun çok hasta ve ölmek üzere olduğunu
anlattı. Zavallı kadının hastane masraflarını ödemesi olanaksızdı.
Kadının anlattığı öykü de Vincenzo’yu
çok etkilemişti, hemen cebinden bir kalem çıkarttı ve turnuvadan kazandığı
paranın bir miktarını yazdı çek defterine. Çeki kadının eline sıkıştırırken de
ona; “Umarım bebeğinin iyi günleri için harcarsın” dedi.
Ertesi hafta kulüpte öğle yemeği yerken, profesyonel golf derneğinin bir görevlisi yanına gelerek; “Otoparktaki görevli çocuklar geçen hafta turnuvayı kazandıktan sonra yanınıza bir kadının geldiğini ve onunla konuştuğunuzu söylediler bana” dedi. De Vincenzo, evet anlamında başını salladı. “evet” dedi. Görevli, “Size bir haberim var. O kadın bir sahtekardır. Üstelik hasta bir çocuğu da yok. Sizi fena halde kandırmış arkadaşım.”De vincenzo; “Yani ortada ölümü bekleyen bir bebek yok mu?” Dedi. “Hayır, yok” dedi görevli. “İşte bu, bu hafta duyduğum en iyi haber” dedi, De Vincenzo.
Ertesi hafta kulüpte öğle yemeği yerken, profesyonel golf derneğinin bir görevlisi yanına gelerek; “Otoparktaki görevli çocuklar geçen hafta turnuvayı kazandıktan sonra yanınıza bir kadının geldiğini ve onunla konuştuğunuzu söylediler bana” dedi. De Vincenzo, evet anlamında başını salladı. “evet” dedi. Görevli, “Size bir haberim var. O kadın bir sahtekardır. Üstelik hasta bir çocuğu da yok. Sizi fena halde kandırmış arkadaşım.”De vincenzo; “Yani ortada ölümü bekleyen bir bebek yok mu?” Dedi. “Hayır, yok” dedi görevli. “İşte bu, bu hafta duyduğum en iyi haber” dedi, De Vincenzo.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder