Dünya hayatında hep kötülük işleyen bir
adamı ölünce cehennem kapısında bir melek karşıladı. Melek adama şöyle
seslendi: “Hayatta iken tek bir gün bile birisine iyilik yaptıysan buraya
girmeyeceksin. ”
Günahkâr adam uzun süre düşündükten sonra, bir keresinde ormanda gördüğü örümceği hatırladı. Balta girmemiş ormanda yürürken önüne bir örümcek ağı çıkmıştı. Adam ağı bozmamak ve örümceği ezmemek için o gün yolunu değiştirmişti.
Günahkâr adam uzun süre düşündükten sonra, bir keresinde ormanda gördüğü örümceği hatırladı. Balta girmemiş ormanda yürürken önüne bir örümcek ağı çıkmıştı. Adam ağı bozmamak ve örümceği ezmemek için o gün yolunu değiştirmişti.
Heyecan içinde o günü meleğe anlattı.
Melek adama gülümsedi ve ardından elini şaklattı. Gökten bir örümcek ağı
inmişti.
Adam bu ağa tutunarak cennete
girebilecekti. Adam neşe içinde ağa tırmanırken cehennemden bazıları da bu ağa
tutunarak cennete gitmeye çalıştılar. Ama adam ağın o kadar çok insanı taşımayacağından
korkarak onları itmeye başladı. Tam o sırada ağ gerçekten koptu ve diğerleri
ile birlikte adam da cehenneme düştü.
“Yazık” dedi melek. “Bencilliğin,
hayatında işlediğin tek iyiliği de kötülüğe dönüştürdü. O insanlara şefkat
gösterebilseydin eğer, ağın herkesi taşıyabileceğini de görecektin.”
‘’YAŞAMIN ÖRÜMCEK AĞINI ÖREN İNSANIN
KENDİSİ DEĞİLDİR. O, BU AĞDA SADECE BİR TELDİR VE BU AĞA YAPTIĞI KATKIYI
ASLINDA KENDİ YAŞAMINA YAPMAKTADIR…”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder