Yaradancılık
(Deizm): "Deizm" kelimesi Lâtincede Tanrı anlamına gelen
"Deus" sözcüğünden türetilmiştir. Yaradancılık veya batı
dillerindeki karşılığı ile deizm, yalnızca Tanrı’nın yaratıcı
olma özelliğine ağırlık verir. Bu özellik varlığı akılla bilinebilen,
evreni yarattıktan sonra ona karışmayan bir Tanrı anlayışını ifade eder.
Deizm, dünyayı akla dayanarak açıklamayı
amaçlayan aydınlanma çağının Tanrı anlayışıdır ve Tanrı’yı akla
dayanarak açıklamak ister. Deizme göre, evrenden ayrı bir Tanrı vardır.
Evreni, bilgisine ve iradesine uygun yaratmıştır. Yalnız bu yaratmadan sonra
artık evrende olup bitenlere müdahale etmemektedir.
Deizmde Tanrı’nın varlığını kanıtlamak için, mucizelere,
vahiylere yer olmadığı gibi, Tanrı ile insan arasında varlığı ileri
sürülen sıkı ve devamlı ilişkiye de yer yoktur. Tanrı insanların hayatları ile
ilgilenmez. Tanrı adına yapılan ibadetler de gereksizdir. Çünkü Tanrı evreni en
mükemmel şekliyle yaratmıştır. Bunu herhangi bir nedenle değiştirmesi söz
konusu değildir. Aksini düşünmek, evrenin mükemmel bir şekilde yaratılmadığını
söylemek olur ki, bu da Tanrı anlayışına aykırıdır. Deizm, bu anlayışı ile
dinlerdeki duygusal ve akla aykırı Tanrı tasavvurlarını ve Tanrı
kanıtlamalarını reddeder.
Deizm’in kurucusu, H.Cherburi’dir (1581-1648,
Çerböri). Locke, J.J. Rousseau ve Voitaire bu
anlayışı temsil ederler.
Ek Bilgi İçin: Panteizm
Ek Bilgi İçin: Panteizm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder